Woof! Grr... Waf! Woof, woof, grrr...
Hierbij staat "Woof!" voor het begin van de zin, "Grr..." voor de boosheid
of frustratie, en "Waf! Woof, woof, grrr..." voor het benadrukken van de
rest van de boodschap met emotie. Dit is natuurlijk een fantasievolle
vertaling, aangezien honden geen complexe menselijke taal kunnen
nabootsen, maar het geeft een speelse interpretatie van hoe een hond zijn
gevoelens zou uiten.
--
Sam Kafka